ارتباط بین غلظت هموگلوبین و مورتالیتی در بیماران ترومای مغزی بستری در بخش مراقبت های ویژه

زمینه و هدف: آسیب تروماتیک مغز یکی از علل مهم مورتالیتی و موربیدیتی درکل جهان و دومین علت مرگ در ایران می باشد. حدود نیمی از این بیماران هموگلوبین کمتر از 9 گرم بر دسی لیتر در هفته ی اول پذیرش دارند. با توجه به آسیب ثانویه ی بافت مغز ناشی از آنمی و با در نظر گرفتن عوارض انتقال خون بر آن شدیم تا ارتباط بین غلظت هموگلوبین و مورتالیتی را در بیماران ترومای مغزی بررسی کنیم. روش بررسی: یک مطالعه کوهورت رتروسپکتیو روی بیماران آسیب تروماتیک مغزی انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، پیامدهای فیزیولوژیک و بالینی و هموگلوبین، روزانه از پرونده های بیماران استخراج گردید. از 168 بیمار با آسیب تروماتیک مغزی بر اساس معیارهای ورود و خروج، 117 بیمار وارد مطالعه شدند. بیماران بر اساس غلظت میانگین هموگلوبین 7 روزه به 4 گروه تقسیم گردیدند. جهت مدل سازی ارتباط بین غلظت میانگین هموگلوبین 7 روزه و مورتالیتی بیمارستانی از رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: 104نفر از بیماران مرد بودند. بین میانگین سنی، جنس و تعداد روزهای اتصال به ونتیلاتور بین گروه ها اختلاف آماری معناداری وجود نداشت. در بین چهار گروه، میزان مورتالیتی، تعداد واحدهای خون دریافتی و تعداد روزهای بستری اختلاف آماری معنادار بود. آنالیز چند متغیری داده ها نشان داد که متوسط غلظت هموگلوبین زیر 9 گرم بر دسی لیتر در ارتباط مستقل با افزایش مورتالیتی بیمارستانی است. نتیجه گیری: غلظت میانگین هموگلوبین 7 روزه ی زیر 9 گرم بر دسی لیتر بیماران با آسیب تروماتیک مغزی در ارتباط مستقل با افزایش مورتالیتی بیمارستانی است.